توصیه های بهداشتی و ایمنی به قالیبافان

توصیه های بهداشتی و ایمنی به قالیبافان

توصیه های بهداشتی و ایمنی به قالیبافان

قالی بافی یکی از مشاغل دشوار است که در آن بافنده برای مدت طولانی به صورت ثابت پشت دار و در شرایط نامطلوب به بافت قالی می پردازد


توصیه های بهداشتی و ایمنی به قالیبافان به شرح زیر میباشد


1 – ساختمان کارگاه : بطور کلی ساختمان کارگاه قالیبافی باید متناسب با شرایط آب و هوایی همان منطقه باشد و به میزان گرما و سرما و وزش بادهای محلی و میزان رطوبت توجه شود. دیوار و سقف کارگاه باید از مصالحی ساخته شود که مانع از نفوذ رطوبت و گرما و سرما به محوطه داخلی ساختمان شود و سقف این کارگاه ها باید گچی باشد تا از لانه کردن حشرات در درز و شکاف آنها خودداری شود.
2 – محل کار باید دارای تهویه مناسبی باشد تا هوای مناسب برای کارگران فراهم باشد. برای خروج پرزهای معلق ناشی از کوبیدن و شانه کردن قالی بهتر است از دریچه هایی در دیوارهای استفاده کرد.
3 – به علت وجود گرد و غبار حاصل از بافتن و وجود پرزهای معلق توصیه می شود که دار قالی بافی در اتاقی غیر از اتاق نشیمن نصب شود که به سلامت خانواده آسیب نرساند.
4 – رنگ دیوار و سقف کارگاه قالی بافی باید روشن و بهتر است از رنگ سفید استفاده ششود.
5 – کارگاه قالی بافی باید از روشنایی کافی و مطلوب برخوردار باشد چرا که نور ناکافی باعث خستگی زودرس شده و در محیط کار مشکلات بینایی برای قالیبافان بوجود می آورد. برای روشنایی کارگاه بهتر است از نور طبیعی استفاده شود ولی اگر به دلایلی نیاز به استفاده از نور مصنوعی بود باید از نور زرد و سفید استفاده کرد.

توصیه های بهداشتی و ایمنی به قالیبافان

6 – محل نشستن بافنده پشت دار باید طوری طراحی شود که قالیبافان به طرز صحیحی روی آن بنشیند و احساس راحتی داشته باشد
7 – تخته ای که بافنده قرار است روی آن بنشیند باید محکم و سطحی صاف باشد و پهنایی حداقل در حدود 35 سانتی متر داشته باشد و باید با تکه ای موکت یا تشک نرم پوشیده می شود.
8 – نصب جعبه کمک های اولیه با وسایل و همچنین کپسول اطفاء حریق در محیط کارگاه ضروری است تا در صورت بروز حوادث سریعا اقدامات لازم صورت بگیرد.
9 – ترجیحا از دارهای افقی کمتر استفاده شود چون این دارها به علت اینکه بافنده باید چمباتمه بزند و در ضمن روی کار خم شود باعث بروز عوارضی چون کمردرد، پادرد، درد مفاصل و … می شود.
10 – تعداد دستگاههای که در کارگاه استفاده می شود باید متناسب با فضای کارگاه باشد.
11 – دار قالی باید عمود بر سطح زمین و محکم نصب شود که باعث خم شدن قالیباف و مشکلات کمری نشود.
12 – در حین بافت بافنده از زیر پایی ( صندلی، متکا، چهارپایه و یا تخته و …) استفاده کرد تا زاویه ساق پا و قسمت ران به زاویه 90 درجه در آید .
13 – کف کارگاه قابل شستشو و ترجیحا موزائیک باشد ، چرا که سیمان رطوبت را جذب می کند.
14 – از نگهداری مواد آتشگیر و سمی و شیمیایی در کارگاه خودداری شود.
15 – مواد اولیه مصرفی اعم از پنبه ،پشم و ابریشم باید قبل از استفاده ضدعفونی شده باشد تا از هر گونه بیماری های پوستی و تنفسی پیشگیری شود.
16 – اگر دار قالی در منزل نصب شده است ، ابزار و وسایل قالی بافی باید در محل مناسب و دور از دسترس کودکان باشد.
17 – در اثر کار مداوم و پشت سر هم باعث ناراحتی های بینایی و خستگی زودرس می شود و برای جلوگیری از نزدیک بینی بهتر است هر ساعت یه بار به مدت 15 دقیقه به نقطه دورتر خیره شد.
18 – قبل از شروع به کار قالی بافی باید به مراکز بهداشتی مراجعه کرد تا واکنس کزاز زده شود.
19 – برای بافت بهتر است از گره ترکی استفاده شود زیرا در گره فارسی به خاطر تماس مستقیم انگشتان با تارها، احتمال دارد که انگشتان آسیب ببینند.
20 – از قرار دادن دار قالی جلوی پنجره جلوگیری شود.
21 – شستن پشم در اغلب کارگاه های قالی بافی توسط کارگر و تماس مستقیم با پشم شسته می شود که برای جلوگیری از مشکلات پوستی و مشکلات ریوی باید طبق اصول بهداشتی انجام گیرد. 

مقالات مرتبط

ارسال نظر